Voor we vertrokken opnieuw de voorband van de boomfiets geplakt, er zat toch nog een gaatje. Met Daan op pad vandaag. Het lijkt wat zachter vandaag maar voor vanmiddag is regen voorspelt. Als je zo de hele dag door de bossen fietst krijg je niet het gevoel dat het slecht gaat met de natuur, ook al zie je wel dat de bossen wat betreft de biodiversiteit nog veel beter kunnen. Het is overal zó groen, de dorpjes zijn mooi compact en verder is er vooral veel landschap, met een mix van landbouw, bosbouw en natuur. Het gevoel zegt, prima balans tussen mens en natuur hier. Maar wat zien we niet? Wat zijn de verborgen schadelijke mechanismen? Die zijn er vast en zeker ook hier.

Vandaag is het vooral kilometers maken, de interactie op deze zaterdag is minimaal. Omdat wij geen Pools spreken en de Polen in de kleinere dorpen slecht of geen Duits of Engels spreken is dat best een handicap. Ik kijk niet goed op de Komoot-app en daardoor komen we enkele malen vast te zitten in het mulle zand van een bospad dat we helemaal niet hadden moeten hebben. Vette pech. We ontmoeten Richard en Sanne tegen twee uur om een broodje te eten in het veld, en enkele kilometers verderop blijkt dat ik de sleutel kwijt ben van de accu, zodat we de accu niet kunnen wisselen. Waren we gister tot stilstand gebracht door een lekke band, nu is het een verloren sleutel. We rijden terug naar de stopplek maar vinden niks. Wat nu, een slijptol vinden? Daar komt Sanne aan rijden. Iemand had de sleutels op de straat gevonden en afgegeven. Wat een geluk hebben we weer. Is dit ook toeval oogsten? Ik hoop het maar, fijn is het in ieder geval.

We fietsen verder richting Zielona Góra, en gaan met een pontje de Oder over. In Czerwiensk zetten we voor de dichte voordeur van het Gemeentehuis (zaterdag) twee boompjes. Het weer verandert, het trekt langzaam dicht en ja hoor even later valt er een bui op onze kop. De eerste bui sinds we een maand onderweg zijn, we worden er lekker nat van. We rijden Zielona Góra binnen langs de hoofdweg en die is behoorlijk druk. Met deze regen is dat geen pretje. En we besluiten hier een plek te zoeken waar we de Boomfiets kunnen stallen en met de auto’s naar ons verblijf te gaan zo’n kleine dertig kilometer verderop langs de route net voor Nova Sol. Een hotel, want we vinden hier geen huisje waar we zelf kunnen koken. Jammer. We eten tien minuten verderop in een collega hotel. En halen morgen, op zondag, de boomfiets op, want we verblijven hier twee nachten. Helemaal goed.