Het is verrassend fris vandaag, 12-14 graden. Dan maar een extra trui aan. Na het ontbijt fietsen Richard en ik twee kilometer terug naar Gerswalde waar we, via Bernd onze verhuurder, zijn uitgenodigd langs te komen bij de ‘Grosse Garten’, een mooi initiatief midden in het dorp waarop meerdere boven elkaar liggende terrassen groentetuinen zijn gemaakt en waaraan vele mensen meedoen. Marie leidt ons rond en vertelt enthousiast over de geschiedenis van de plek. Een mooi sociaalecologisch initiatief en daarmee een mooi Circle4Change voorbeeld, lijkt mij. Zowel Marie als Bernd geven we een aantal verjaardagboompjes die ze met veel plezier in hun tuinen willen planten. We verlaten Gerswalde rond elf uur om richting Angermünde te gaan, de laatste stop voor we maandag Polen in gaan. Vijfendertig kilometer, een korte route vandaag, mag ook wel na gisteren. De route gaat weer afwisselend langs doorgaande wegen en door het bos, waarbij de paden niet overal even makkelijk zijn voor de boom-fiets, onverhard of met natuursteen keitjes. Rammel-de-rammel. Het is niet anders. Rond de middag komt Hilbert Makkinga vanuit Nederland om een nieuwe lading verjaardagboompjes te brengen (700 km). Kunnen we weer uitdelen. Onderweg in Kerkow, net voor Angermünde, stoppen we bij een bio-winkel, waar we koffie doen en meerdere mensen een verjaardagboompje geven, als ze belangstellend vragen wat we aan het doen zijn. Dit zijn eigenlijk best goede plekken om ons verhaal te vertellen merken we! We parkeren de boomfiets even buiten Angersmünde bij de brandweerkazerne, en rijden met Sanne in de bus mee naar Joachims-Thal waar we op een kampeerterrein een huisje hebben gehuurd, zo’n 15 minuten rijden. Als we aankomen hebben Daan en Hilbert alle vierhonderd boompjes al overgezet naar onze aanhanger. We laden uit en hebben een late-kliekjes-lunch. Met Hilbert rijd ik daarna terug naar Angermünde om onze steeneik te inspecteren, ook gaan we de sensor voor de vochtmeting testen en een meting doen. Het blijkt aan de droge kant en we geven wat extra water. Volgens Hilbert gaat het best goed met de boom, zeker als je bedenkt dat er al bijna duizend kilometer is afgelegd. En deze soort (Steeneik) gaat pas uitlopen als het wat warmer wordt, dus de nieuwe loten moeten nog komen. Terug in ons huisje kijken we om acht uur naar de vier mei dodenherdenking en houden we twee minuten stilte. Het blijft indrukwekkend, zeker om dat hier in Noord-Oost-Duitsland te herdenken. Sanne heeft weer geweldig gekookt, we eten heerlijk, ook Hilbert eet mee. We knopen nog wat touwtjes aan de kaartjes die we in de verjaardagbomen gaan hangen, drinken thee, doen onze dagelijkse digitale rituelen en gaan lekker slapen.