Nova Gorica
De boom en het team nemen een welverdiende pauze. Niet dat er niets meer gebeurt maar de Boomfiets staat even drie weken stil. Het team reist af naar Nederland waar op 21 juni, de langste dag van het jaar, een Verjaardagbos op de A10 wordt geplaatst, in het kader van de viering Amsterdam 750. De organisatie loopt en alles is geregeld. Richard helpt met film opnamen en ik help met aanwijzingen voor het plaatsen van de bomen zodat een zo goed mogelijk beeld wordt gerealiseerd. Dat gebeurt in de nacht van 20 op 21 juni. In de ochtend van de 21e wordt het bos officieel geopend en wat ik ervan heb gehoord wordt het druk op de A10. De volgende ochtend, de 22e, vertrekken we alweer vroeg naar Nova Gorica omdat daar op de 23e het Uniscape Landscape Festival – ‘On the borders of the planet’ – begint, waar ik één van de sprekers ben. Ook houden we daar een Circle4Change workshop met studenten uit Europa. Dan is er een paar dagen rust om op negen juli te vertrekken voor de tweede helft van de cirkel. Vanuit Gorizia fietsen we dan richting Venetië waar we 13 juli hopen aan te komen. Dit verslag neemt even pauze en komt acht juli weer in de lucht. Het was een prachtige, inspirerende en ook pittige eerste helft. Ik ben erg benieuwd wat de tweede helft gaat brengen. Maar zoals gezegd eerst even genieten van het behaalde resultaat en de verdiende rust.
za 21 juni
Amsterdam
Op de A10-ring rond Amsterdam verrijst, als onderdeel van het 15 km lange Amsterdam 750-festival op de Ring, een Verjaardagbos van 750 bomen. In de nacht van 20 op 21 juni opgebouwd door het team van boomkwekerij Ebben, 65 trailers, een stuk of 7 shovels met speciale draaibare koppen om de bakken die schuin op de wagens staan te kunnen kantelen. Om half twaalf begonnen en rond zes uur in de ochtend stond het bos op zijn plek. Ook al was de vrije ruimte tussen beide zijden voor mijn gevoel te groot, het was nodig voor de veiligheid, zeggen ze. Al met al stond er een flink bos op de A10. En dat is uniek. Vooral door de warmte werd het extra duidelijk wat bomen kunnen doen voor schaduw en verkoeling. Het bos is druk bezocht en er was veel media-aandacht, van Parool en AT-5 tot Volkskrant, de Duitse TV-zender ZDF en Nieuwsuur. Een geslaagde actie, waarvan het bos-programma door De Gezonde Stad en Pakhuis de Zwijger was georganiseerd. Alle interviews en ook het openingspraatje gingen goed, ondanks mijn slaaptekort. Rond twee uur ging bij mij het licht uit en ben ik naar huis gefietst, onderweg in het Vondelpark nog even de bomen van onderen bekeken. De volgende ochtend om vijf uur op om samen met Sanne naar Nova Gorica te gaan voor het Landscape Festival.
ma 23 - di 24 juni
Nova Gorica - Gorizia
Nova Gorica, 23 en 24 juni, twee dagen UNISCAPE – Landscape Festival – ‘On the borders of our Planet’ in Nova Gorica. Studenten van zestig Universiteiten uit Europa denken in het EPIC-gebouw op de grens van Slovenië en Italië na over het thema ‘GO Borderless, het centrale thema van de Culturele Hoofdstad Nova Gorica-Gorizia. Presentaties en gesprekken, zo kan ik de twee dagen het beste samenvatten. Mijn presentatie, die ik zo persoonlijk mogelijk had gemaakt door mijn droom van de Verjaardagbossen te presenteren, liep goed, en was ook mooi na de presentatie over de kosmos. Ook Stojan had een mooi betoog over de culturele hoofdstad en zijn rol als curator. In mijn workshop daarna over Circle4Change, wat meer een groeps-interview werd, vroeg ik mij af hoe je ‘borderless’ kunt worden? En wat de voor- en nadelen zijn van fysieke, culturele en sociale grenzen? Ik eindigde met een actie om het grensgevoel te ervaren door de zaal in twee groepen door elkaar te laten lopen. Dat werkte goed. De volgende ochtend stonden twee schoolklassen op het Circle4Change workshop-programma. De combinatie van ‘Tree-movements’ met Sanne en ‘Tree-stories’ met Kim en Karel van IN-Holland, ging prima en alle kinderen (11-15 jaar) kregen een Verjaardagboom mee naar huis. Na de lunch hebben we de Circle4Change expositie in het station geopend door met de hele groep met Verjaardagbomen de cirkel op de vloerkaart rond te lopen. Dat leverde een mooie timelapse op. In de avond naar het concert in Palazzo Lantieri waar we Carolina weer zien die we in februari ook hebben ontmoet. Wat een prachtig Palazzo en wat een geweldige muziek, dit heb ik echt gemist. Ook muziek opent nieuwe deuren. Wat een fijne afsluiting van deze twee dagen.
di 8 juli
Nova Gorica - Gorizia
Voorbereidingen
Het is zover. Met Richard en Daan ben ik, na anderhalve week, weer in Gorizia aangekomen om de voorbereidingen te treffen om morgen aan de tweede helft van onze geweldige en onmogelijk expeditie te beginnen. Gekscherend gezegd: ‘We hebben het verste punt bereikt en fietsen met een bochtje terug naar huis, in tien weken via Venetië en de Alpen’. De pauzeweken waren heel goed, ook al ben ik nog niet helemaal uitgerust, we hebben toch ook wel weer veel zin om te gaan fietsen. Ruim drie weken heeft de boomfiets rust gehad in de schaduw van het Universiteitsgebouw en Marco heeft de boom om de dag water gegeven. Helemaal top. De boom heeft het goed gedaan, hij lijkt nieuwe knoppen te maken. Maar je kunt ook goed zien dat de boom na drie maanden nu veel dunner in het blad zit dan in het begin. En dat is ook best logisch na 2.500 km. Hilbert Makkinga is er ook om zo’n drie a vierhonderd nieuwe kleine verjaardagboompjes te brengen, en om de sensor voor de waterhuishouding van de boom opnieuw in te stellen, niet zo eenvoudig blijkt. De boompjes (haagbeuk en veldesdoorn) gaan in de aanhangwagen. Het is ook nu weer vooral die complexe logistieke puzzel waar we weer even aan moeten wennen. Wat moet in welke auto en wanneer is welke auto waar, zodat het fietsen met de boom zo goed mogelijk ondersteund wordt. Zijn alle accu’s opgeladen? Is de route voor morgen duidelijk en wie fietsen er morgen mee? De boomfiets brengen we naar de startplek van morgen, het EPIC-center, en de aanhangwagen en bus worden alvast gebracht naar de locatie waar we morgenavond overnachten, in Porcenia, een kleine zestig kilometer verderop. Of de boom ook zover komt gaan we morgen zien, we hoeven dan in ieder geval niet terug naar Gorizia morgen, mede omdat we deze week met z’n drieën zijn. Sanne komt zaterdag en sluit in Venetië weer aan. Nadat de fiets klaar staat voor vertrek drinken we een biertje op alle acties van vandaag, die, hoe kan het ook anders, heel soepel verlopen zijn. We eten iets op het centrale plein in Gorizia en lopen terug terwijl het best fris aanvoelt voor deze tijd van het jaar in Noord-Italië, het heeft ook best veel geregend vannacht. Goed voor de plantjes zeggen we dan. Slaap lekker, morgen gaan we van start.