Daan en Richard rijden al voor acht uur met de beide auto’s naar de plek waar we vanavond slapen in Polkowice. Ze komen met één auto terug, de bus en de aanhangwagen blijven daar. Even snel ontbijt en dan vertrekken we, Sanne brengt Richard naar de trein en Daan en ik starten met de nieuwe etappe naar Sieroszowice. Een afwisselende route over mooi asfalt maar ook over half-verharde wegen, die zijn iets minder fijn zijn voor de boom. Het landschap is prachtig en het lijkt of ze er genoeg van hebben, je vindt hier nog stukken die niet in gebruik lijken te zijn, die over lijk te zijn. En dat voelt als ruimte. Vele erven, vooral in de dorpjes, zijn fantasierijk ingericht, die tuinen staan vol met nep-dieren of kleurrijke objecten. Verzamelaars zijn het. Het is niet mijn smaak maar het is met zorg gedaan, dat zie je. Onderweg krijgt de fiets van Daan een lekke band, nog geen kwartier nadat hij voorstelde een setje plakspullen standaard bij ons te hebben. Gelukkig is Sanne in de buurt en de fiets is binnen een half uur weer klaar voor gebruik. Heel fijn. En zo fietsen we door, kilometer naar kilometer. We geven nog wat boompjes weg maar zien niet heel veel mensen onderweg. We horen dat de trein van Richard vertraging heeft en dat hij pas rond tien uur vanavond in Amsterdam aan zal komen. Een lange reis. We wisselen een paar keer de accu en zien nog een prachtig voorbeeld van een volwassen Verjaardag-parkbos in het dorpje Radwanice. We maken er een paar foto’s van. En zo rollen we tegen vijf uur met een zonnetje Sieroszowice binnen. We parkeren de boomfiets bij iemand op een erf en Sanne komt ons vanaf hier ophalen om naar Polkowice te gaan. Een rustige maandag, maar wel weer 58 kilometer verder op de route. We eten in het centrum…