dag 41 - wo 21 mei – 10 km
Letovice (Rudka)
Vanuit ons tuintje in Louka waar we in de zon ontbijten met het gezang van vele vogels bespreken we de volgorde van de acties voor vandaag. We gaan eerst naar het gemeentehuis van Letovice, halen daarna de boomfiets op uit Skrchov, die naast het gemeentehuisje staat, om dan op het plein voor het gemeentehuis in Letovice de kaart uit te leggen en boompjes uit te delen. Daarna fietsen we nog een kilometer of zes door op de route naar Rudka om daar de boomfiets te parkeren tot vrijdagochtend. En zo hebben we het gedaan, op onze pauzedag. In het gemeentehuis komen we al snel in contact met de loco-burgermeester Martin Hoder, die drie woorden Engels spreekt maar wel weet hoe met de vertaalapp om te gaan. Hij vindt het project prachtig. En wil graag meedoe, Letovice heeft 7.000 inwoners, als er geen verplichtingen zijn. Top, we maken een foto en vertrekken naar Skrchov. Daar geven we nog een boompje en een Boskboek af voor we gaan fietsen. De doorgaande weg waar we langs moeten lijkt gevaarlijker dan deze is. Gelukkig maar. Het rij-gedrag van vooral de vrachtauto’s is onvoorspelbaar, in ieder geval komt het zo bij ons over. We zijn maar een klein fietsje met een boompje in vergelijking met zo’n grote vrachtauto. In Letovice leggen we de kaart uit voor het gemeentehuis en even later komt de loco-burgermeester naar buiten met enkele wethouders en ambtenaren. Samen op de foto met natuurlijk allemaal een boompje. En we delen nog boompjes uit aan voorbijgangers tot het begint te regenen. We pakken de kaart in, halen bij de fietsenhandel aan het plein een extra knipperend fietslampje voor de veiligheid, en fietsen met de boomfiets langs onze uitgestippelde route heuveltje op, heuveltje af naar Rudka. Parkeren daar de boomfiets achter een bushalte en rijden met Daan mee door het aangenaam ogende zacht glooiende landschap naar ons vrijstaande huisje in Louka. Tijd voor administratie, eten, boompjes verzorgen, onweersbuitje, en ga zo maar door. Een echte pauze-dag dus eigenlijk!
dag 43 - vr 23 mei – 55 km
Letovice (Louka) – Brno (Kninicky)
Vandaag fietsen Wijnand en Cyril mee. Het huren van een extra fiets is jammer genoeg niet gelukt. Ok, dan fietst Wijnand in plaats van Sanne vandaag. De weg gaat lekker naar beneden met af en toe een stukje omhoog, goed te doen, ook voor de twaalfjarige Cyril. Tegen de middag en na twintig kilometer door een prachtig en zonnig landschap stappen we in de auto om naar Tisnov te gaan, dat iets van de lijn af ligt, waar we een boom gaan planten. Een contact via Wijnand. Daar is ook de televisie van Tisnov bij. Ben benieuwd wat ze gaan uitzenden. Na het planten van de linde rijden we terug naar de boomfiets en fietsen de volgende etappe van ongeveer vijftien kilometer naar Kurim. Onderweg bedenken we dat we de honderd boompjes die we gisteren hebben geselecteerd mooi aan Kurim hadden kunnen geven. Wijnand belt met de dame die erbij was en ze is er blij mee. Top, dat is een mooie bestemming voor de boompjes die nog wat tijd nodig hebben om bij te komen voor ze uitgedeeld kunnen worden. In Kurim rijden we per toeval langs het gemeentehuis en besluiten aan te bellen. Wijnand drukt op de bel van de burgermeester Sukalovsky, ja die heeft een eigen bel, en even later staat hij naast ons bij de boom. Hij vindt het geweldig dat we langskomen en nodigt ons uit voor een koffie. Ook Daan en Sanne zijn aangekomen. We gaan de deur uit met de belofte dat Kurim mee wil gaan doen, maken foto’s bij de boomfiets en rijden verder richting Brno, waar we overnachten in Kninicky, zo’n tien kilometer ten Noord-Westen van Brno. Als we aankomen bij het hotel staat de dochter van Daan, Cecel, op ons te wachten, ze is met de bus vanuit Wenen gekomen en fietst twee dagen met ons mee. Na een verdient biertje rijd ik met Daan terug naar Rudka bij Letovice om de E-bus en aanhangwagen op te halen die we daar vanochtend hebben achtergelaten. Zo tegen de avond met het lage warme zonlicht is dit glooiende landschap extra mooi, een feest om door heen te rijden. Mijn gedachten nemen de vrije loop: Waarom zit er zo’n groot spanningsveld tussen wat ik zie en wat ik weet. Ik zie een prachtig landschap, afwisselend, groen, rijk, enz. En tegelijk weet ik dat het slecht gaat met de natuur en dat de biodiversiteit achteruit holt. Hoe kan dit samengaan? Hoe werkt dit? En hoe kunnen we hier aandacht aan geven? Het zijn vragen die mij bezighouden. Daan en Cecel slapen in het hotel, Sanne, ik en ook Wijnand en Cyril slapen diep in het bos, niet eenvoudig om te vinden deze kleine boshut onder een heldere sterrenhemel.