dag 121 – 43 km
Izegem – Brugge
Vandaag is de dag van Brugge. Vanaf ons verblijf in Izegem, waar de boomfiets ook voor een nachtje staat, fietsen we naar Brugge, zo’n goede veertig kilometer. Voor het vertrek is de grote kaart bijgetekend en zijn de touwtjes aan de kaartjes voor de boompjes geknoopt. Om elf uur vertrekken we, Daan, Marga en Yka fietsen mee, Richard in de auto, Sanne komt rechtstreeks naar Brugge. Het is lekker fietsweer, zonnig, wel wat wind, maar grotendeels in de rug. Het is een mooie route, aangenaam landelijk, kleine wegen, mooie afwisseling van woningen met tuinen, kleine bedrijvigheid en kleinschalige landbouw. Ongeveer halverwege de route fietsen we Roeselare binnen, naar het nieuwe stadshuis. Femke van het kabinet van burgermeester Kris Declerq ontvangt enthousiast het boompje en het boskboek. Ze vertelt dat Roesalere goed bezig is op het vlak van bomen en duurzaamheid. Laten we contact houden. Fijn. Het is rond half vier als we in Steenbrugge, net voor Brugge, aankomen. Omdat de boomfiets een raar geluid maakt, het klinkt als weer iets met de kruiskoppeling, ga ik even langs bij een garage om vet op de kruiskoppelingen te smeren. Het helpt niet echt is mijn eerste indruk. Morgen maar even verder kijken. We hebben met Koen Timmerman van de gemeente Brugge afgesproken bij de ophaalbrug. Vanaf daar fietsen we met een groep van zo’n twintig personen naar het stadhuis in het centrum. Een mooie binnenkomst. En ook hier reageert iedereen met een grote glimlach als ze de boomfiets voorbij zien komen. Wat is Brugge toch een mooi stadje. Verzorgt, oude mooie gebouwen, grachten, weer zo’n prachtig ‘gesamtkunstwerk’. We parkeren de knarsende boomfiets voor het stadhuis. Om vijf uur komen de honderdtwintig jarige Bruggenaren de prachtige oude zaal binnen. Ze hadden zich aangemeld om een verjaardagboompje te ontvangen. De beide wethouders houden kort een verhaal over de ambities en projecten van Brugge, o.a. over het project ‘Waterwijs’. Daarna geef ik kort een toelichting op ons project en laat de trailer zien. Ik geef boompjes aan beide wethouders, die aangeven dat ze mee gaan doen met C4C. Top. De jarigen zijn blij met de boompjes en we maken op het plein voor het stadhuis een bijzondere groepsfoto. Namelijk rond de cirkel op onze kaart van zeven bij zeven meter. Terwijl we wachten tot iedereen er is vertel ik kort enkele belevenissen van onze reis. Richard hangt de drone erboven en we zwaaien allemaal naar boven. Dat moet een mooie foto worden. We parkeren de boomfiets op een binnenplaats van het gemeentehuis en wandelen naar het Astridpark waar we bij een monumentale beuk een toelichting krijgen van Astrid, hoe toevallig, op ‘Waterwijs’. We bekijken een kort filmpje over het project dat je bewust maakt over het belang van een goed waterbeleid voor de stad. Aansluitend geef ik een toelichting op Bosk en Circle4Change voor de dertig aanwezige geïnteresseerden. Mijn verhaal ging goed, bondig en met relativerende humor. Ik zat er goed in zeg maar. Na de presentatie wandelen we met een klein groepje door het centrum van Brugge naar restaurant ‘Republiek’. Ook Koen, Jos en Teja, Foppe en Danielle en Katia gaan mee. Een hele gezellige avond. We zijn tevreden, wat een prachtige middag en avond in Brugge. Prima voorbereid door Koen. We hebben weer wat mensen in beweging gezet. Wat een fijne energie.
wo 3 sept - dag 122
Izegem – Brugge
Deze niet-fiets-dag begint met een teams-overleg met de Raad van Toezicht van onze Stichting Circle4Change. Iris, Erik en Jacques zijn trots en enthousiast op de behaalde resultaten. We bespreken de lopende dingen en hoe we de aandacht van de media nog extra kunnen stimuleren. Met Daan en Marga rijd ik daarna naar het stadshuis in Brugge, Sanne, Richrad en Yka blijven bij het huis. Bij het stadhuis laden we de overgebleven boompjes in de aanhangwagen die hier door Hilbert eerder zijn gebracht, en rijden door naar garage De Krikker, die Koen ons had aangeraden. Ik neem de krakende boomfiets mee. Het wordt al snel duidelijk. Niet de kruiskoppeling maar de beide wiellagers zijn aan het einde van hun latijn. Na dik viereneenhalfduizend kilometer hobbelen en veel dwarsbelasting is er te veel speling op gekomen. Die moeten worden vervangen, dat is duidelijk. Ik bel met Cargo Cycling of ze die lagers hebben liggen want Jan uit Groningen zou ze dan in de middag op kunnen halen omdat hij naar ons toekomt om een dagje mee te fietsen. Na intern overleg besluiten ze zelf te komen om de reparatie vanavond nog te doen zodat we morgen we verder kunnen. Wat een geweldige toewijding en betrokkenheid. Echt super. De andere uitdaging voor vandaag is het regelen van de overtocht van Breskens naar Vlissingen voor morgen. We kunnen namelijk niet met de boomfiets via de fietspont, blijkt. En dat betekent dat we op een auto-ambulance via de tunnel in Terneuzen moeten. Maar waar haal je die zo gauw vandaag. Ik had Jan uit Groningen al aan de lijn en weet dat hij uit Zeeland komt en contacten heeft. Ik bel wel even zegt hij, en een uur later is het geregeld. Wat fijn. Het zal nog niet eenvoudig worden maar dat zien we morgen wel weer. Nadat we bij de garage De Kikkert klaar zijn en hem een boompje geven parkeren we de boomfiets bij het Politiehuis even verderop. We lopen nog even het centrum in voor een late lunch, Daan, Marga en ik. We komen uit in hetzelfde grand-cafe Republiek waar we gisterenavond hebben gegeten. Dan door naar de haven aan de zuidzijde van Brugge, naar de boot van Boat-bikes, de Magnifique 4, waar veertig Amerikaanse en Canadese toeristen in een week van Amsterdam naar Brugge fietsen en slapen op de boot. Het is hun laatste avond, en wij vertellen ons verhaal zonder beelden maar met de kleine kaart. Het moet wel overkomen als een heel vreemd verhaal maar de reacties zijn enthousiast en we geven een boompje aan de jarige. We zijn uitgenodigd mee te eten met de kaptein. Wat een totaal andere wereld dan waar wij nu inzitten maar erg leuk om mee te maken. En we zijn blij dat Boat-bikes de fietsen heeft gesponsord die de boomfiets begeleiden. Ik rijd terug naar de boomfiets voor de reparatie van de lagers, de anderen rijden naar ons verblijf in Izegem. Kwart voor negen komt het vrachtautootje aanrijden, drie mannen van Cargo-Cycling, Vincent, Tijs en Jurgen komen, na vier uur rijden, enthousiast uit de auto stappen om het klusje even te klaren. Geweldig toch, vanochtend gebeld en nu al hier om de lagers te vervangen. Welk bedrijf doet dat? Het wordt drie-en-een-half uur sleutelen, eerst krijgen we nog een flinke bui, maar we staan redelijk beschut onder de rand van het overhangende politiegebouw. Het loopt voorspoedig, ondertussen haal ik voor de mannen pizza’s want ze hebben nog niet gegeten. Het is kwart over twaalf als alles op zijn plaats zit en de boomfiets weer loopt als nieuw. Wat een snelle en te gekke operatie, zo in de nachtelijke uren, buiten voor het politiehuis van Brugge. We zijn allemaal blij dat het is gelukt, pakken alle gereedschappen weer in en nemen afscheid. Zij slapen in een hotel in Brugge en gaan morgenochtend weer terug naar Heeten. Het is goed één uur als ik het terrein van ons verblijf oprijd in Izegem, het was rustig op de weg en ook hier ligt iedereen lekker te slapen. Goed voorbeeld doet goed volgen. Wat een dag, maar het is ons weer gelukt, morgen fietsen we naar Nederland.