Vandaag staat vooral in het teken van het overleg met de gemeente Kortrijk. Rond kwart over tien brengen Richard en Yka, Sanne en mij naar het stadhuis van Kortrijk. Daar staat de boomfiets rustig te wachten op de binnenplaats. We hoorden dat de politie er zelfs nog over benaderd is. Om elf uur worden we ontvangen door Didi die samen met twee collega’s met ons in gesprek gaat over wat Kortrijk kan leren van Bosk en Circle4Change, of beter nog, kan opsteken van onze werkwijze. We vertellen over beide projecten en over waar wij denken dat het voor Kortrijk een inspiratie kan zijn. We concluderen dat het gaat om het omdenken, het perspectief verschuiven, het benutten van kansen en het goed lezen van de eigenheid van Kortrijk. Ga op zoek naar het ‘parfum’ van de stad, ‘la couleur local’, en bouw daarop voort. Zoek in plaats van oplossingen voor problemen veel meer naar verbindende concepten die met een sterke verbeelding veel mensen kunnen mobiliseren en een positieve verandering, een inspirerende energie in gang kunnen zetten. Met concrete voorbeelden maken we het duidelijk. Na het overleg lopen we samen naar de boomfiets om naar de lunchplek te fietsen. We willen nog wel even een boompje aan burgermeester Ruth Vandenberghe geven. En omdat toeval niet bestaat komt precies op dat moment de wethouder (de schepen) van natuur, Maxim Veys, naar buiten. Hij belt de burgermeester en even later gaan we op de foto met de burgermeester en twee wethouders. En dat zonder afspraak vooraf, helemaal top. We geven boompjes en een boskboek, kantelen de boom en gaan onder de poort door. Tijdens de lunch in restaurant Salie praten we verder met Didi, Liesbeth, Katrien en Jolle. Onder anderen over de kansen voor Kortrijk als de werkvelden ecologie, cultuur en sociaal domein veel meer zouden samenwerken. Een werkwijze die misschien niet direct voor de hand ligt maar wel veel kan opleveren. Het onmogelijke waarmaken, dat is ook hier de uitdaging. Na de lunch fietsen we samen via het station naar enkele projecten die in voorbereiding zijn. Het is duidelijk dat elke gemeente met dezelfde vragen worstelt, zoals hier met de druk van parkeren versus de wens voor meer bomen. We nemen afscheid en we vervolgen met komoot onze route richting Izegem. We genieten van een ijsje onderweg in het zonnetje en fietsen langs kleine straatjes en een afwisseling van huizen, kleinschalige landbouw en bedrijfjes naar het noorden. We delen hier en daar nog boompjes uit en fietsen voor we het weten Izegem binnen. Richard, Yka, Daan en Marga zijn bij het huis. Er zijn boodschappen gedaan en de fietsenmaker is bezocht. Morgen fietsen we naar Brugge, waar we rond vier uur worden verwacht. Ik ben benieuwd. Nog even de mails beantwoorden en dan is het weer klaar voor vandaag.