Wat een warme dag, boven de veertig graden. Dat hakt erin. Daarom staan we om half zes op en rijden we om half zeven met beide auto’s naar Montrevell-en-Bresse. Een koffie en broodje onderweg, een boompje bij de gemeente die nog niet open is en goed half negen zit ik op de boomfiets. Voor de eerste keer zonder begeleidende fiets of fietsers. Omdat we met z’n drieën zijn en twee auto’s moeten meenemen, en de afstanden te groot zijn om het vooruit te brengen. Maar de auto’s volgen mij vandaag op de voet, en dat is handig onder anderen voor de accu’s. Het is echt een hele mooie route vandaag langs kleine slingerweggetjes die over het licht glooiende landschap zijn gedrapeerd. Ok er zijn ook te nemen hindernissen, Zoals de lage brug waar de boom gekanteld moet worden en de veel te lage spooronderdoorgang waar we de ‘Venetië-truck’ moeten herhalen, dat wil zeggen de fiets aan de voorzijde optillen zodat hij horizontaal komt te liggen. En ook het grindpad met de grote keien was voor de boom bijzonder onaangenaam. Het hoort erbij maar leuk is anders. Maar eerlijk is eerlijk de route is prachtig. In de ochtend begint het met negentien graden maar al snel loopt het op naar vijfentwintig en daarna door naar dertig, vijfendertig en veertig graden. Ik moet zeggen het is warm maar het is eigenlijk nog wel te doen, zeker heuvel af met iets meer snelheid en een windje, maar heuvel op is het zwaarder, het gaat langzamer, je moet meer trappen en er is minder wind. Als we bij een fontein komen gaat mijn hoofd dan ook onder de kraan om af te koelen. In het plaatsje Gorrevod stoppen we bij de Mairie en brengen een boompje en folders. Burgermeester Henri Guillermin is er niet en een medewerker geeft ons de adresgegevens. Even later fietsen we door Chardonnay, je kent het wel van de wijn, en Richard ziet de Mairie. We stoppen en er komt iemand aanlopen die de wethouder blijkt te zijn, Alain Terrier. Hij belt gelijk met de burgermeester die er niet is vandaag, Paul Perre. Alain is blij met twee boompjes, een boskboek en enkel folders. We maken fotos’s en fietsen weer verder. Nog vijftien kilometer. Nu is het weer meer klimmen dan dalen, en dat is pittig bij deze temperaturen. Maar we genieten van het landschap en het gaat ons lukken. Richard maakt mooie drone opnamen. Het valt ons op dat er meer roofvogels zijn de laatste dagen en ook beginnen de eerste tekenen van de herfst zich aan te dienen, best vroeg toch? De Populier, Paardekastagne en de Plataan beginnen als eerste te verkleuren en wat blad te verliezen. Is het toevallig dat het allemaal namen met een P zijn? We parkeren de boomfiets naast een boom bij de kerk in Bress-sur-Grosne. Dat moet goed gaan voor één nacht. We rijden met beide auto’s naar Le Creusot, waar we in de buurt overnachten, en wat voor morgen de eindbestemming is. We doen inkopen en rijden naar onze Gite met oprijlaan. Het is zes uur als we een biertje opentrekken op het nog steeds warme terras naast het huis. Wat een dag. De warmte vraagt echt meer energie. Maar we zijn op schema en we hebben vandaag drie nieuwe contacten bij gemeenten. We eten een beetje op tijd zodat we niet te laat naar bed kunnen, want morgen willen we weer vroeg opstaan. We proberen de warmte een beetje voor te zijn. Of dat lukt gaan we morgen zien. Vandaag is het in ieder geval voor een groot deel gelukt.