Van ons verblijf rijden we naar Rea waar we rond tien uur aankomen bij onze boomfiets. En, hoe toevallig, voor het gemeentehuis die dicht zit, treffen we toch burgermeester Claudio Segni die even binnen moest zijn en alweer in zijn auto wil stappen. We geven hem een boompje en het boskboek en we wisselen adresgegevens uit. Helemaal top. Richard en Yka fietsen mee vandaag, Daan volgt met de accu’s in de auto. We volgen ook vandaag weer de Po-rivier. Wat ons opvalt als we over de dijk fietsen is dat hier, naast de mais en soja, ook veel rijst verbouwd wordt. De felgroene kleur licht extra op als de zon erop staat. Na zo’n tien kilometer komen we in Sommo, een klein stadje met anderhalf-duizend inwoners, dat weer ten noorden van de rivier ligt. We stappen het gemeentehuis binnen en treffen op de eerste verdieping vrijwel direct de burgermeester, Giovanna Paola Ferrari. Zij vindt het een geweldig project en loopt enthousiast mee naar beneden voor een foto bij de boomfiets. Een boompje en boskboek ontbreken natuurlijk niet en daarna vervolgen wij weer onze route. Rond de twintig kilometer is het tijd voor een bakkie, maar helaas kunnen we hier geen complimenten uitdelen voor de goede Italiaanse koffie. Terwijl we pauzeren controleer ik de boomfiets of de basis-kiep-constructie misschien in de loop van de tijd speling heeft gekregen want er zit een nieuw geluid in de fiets dat we niet thuis kunnen brengen. Maar dat blijkt het niet te zijn. We moeten dus nog verder zoeken. We fietsen verder en komen aan in het stadje ‘Sannazzaro de Burgondi’ waar we via de achterzijde het gemeentehuis binnengaan en een schoonmaakster treffen die aangeeft dat het gemeentehuis dicht is, het is al rond vier uur, maar ze haalt wel iemand op die ons te woord staat. Uiteindelijk delen we aan vijf personen een boompje uit en gaan ook de drie schoonmaaksters heel blij met een boompje op de foto. Erg leuk om juist ook hen een boompje te geven. We wisselen de adressen uit en geven zoals gebruikelijk het boskboek dat ze aan de burgermeester, Roberto Zucca, door zullen geven. Drie gemeentehuizen vandaag, helemaal top. Nog zo’n twaalf kilometer tot het eindpunt in ‘Pieve del Cairo’, waarvan een deel langs een kilometerslange rechte weg waarvan het asfalt niet overal even goed is. De reacties van de mensen die we tegenkomen zijn ook hier enthousiast, al moet ik bekennen dat we ook regelmatig verbaasde gezichten zien. Misschien is men hier wat meer gehaast, wie zal het zeggen? In ‘Pieve del Cairo’, op het plein waar het gemeentehuis staat, delen we nog enkele boompjes uit en parkeren we de boomfiets aan de rand van het plein. Onderweg terug naar ons verblijf doen we inkopen en tegen zes uur rijden we onze tuin binnen. Lekker vroeg vandaag. De avond vliegt voorbij met koken en eten, wassen en boompjes watergeven, route aanpassen, verslag schrijven en mails beantwoorden. Morgen is het alweer zaterdag, we komen steeds dichter in de buurt van de Alpen, Venetië voelt écht al héél ver weg.