Upleward – Bensersiel / (Wilhelmhaven)
Vanuit de Cottage in Upleward, waar ik in de woonkamer heb geslapen, stappen we na het ontbijt rond 9 uur op de fiets richting Norden. Na een tijdje fietsen we (Richard, Linda, Yka en ik) over een voor de boomfiets onmogelijk gras-pad, want een echte weg kun je het niet noemen. Het schut heen en weer en de boom is hier vast niet blij mee, sorry. Door deze actie komen we wel met Imkerei Helmut Holtkamp in contact die daar aan het werk was met zijn bijen. Een mooi voorbeeld van ‘Toeval Oogsten’. Hij vertelde, staande tussen het bloeiende koolzaad, dat hij over een oppervlakte van 500 km 400 bijenvolkeren heeft. En dat in Duitsland 50% van de volkeren het begeeft. De grootste oorzaak zijn pesticiden. Deze velden hier zijn met ‘bio-spritze’ bespoten. Een andere oorzaak dat vele Imkerijen moeten sluiten is dat er een veel goedkopere namaak-honing vanuit China op de markt is gekomen (door bacteriën gemaakt). Mijn eerdere gedachte om de ‘BIJ’ een stem te geven, in de samen met Foppe en IVN op te zetten reeks ‘Europese Stemmen van de Natuur’ wordt hierdoor alleen maar versterkt. Ik kan hem contacten voor meer informatie. Heel fijn.
We fietsen afwisselend door landelijk gebied en door dorpjes, en dan vooral op de rijweg omdat de bomen langs de meeste fietspaden te lage takken hebben. Maar de meeste mensen reageren met een brede glimlach als ze de boom zien langskomen. En de politie hebben we ook nog niet gezien. Bij de eerste accu-wissel na ca. 15 km wisselt ook Richard en Daan, Richard van fiets naar auto en Daan andersom. Sanne plant nog een boompje op een lege plek in de haag van de begraafplaats, wat wil je, als je Kerkhof als achternaam hebt. We fietsen verder en komen als snel bij de Waddendijk die we al een hele tijd in de verte zagen liggen. De route die we volgen ligt veelal buitendijks en is prachtig met afwisselend wolken en zon. De wind neemt wat toe en de schuine dijk is voor de boomfiets niet echt lekker. De belasting komt meer op het linker-wiel, niet fijn. Het geeft wel mooie beelden met de kwelders voor de dijk. We fietsen door over de dijk tot we bijna bij Nord-Deich zijn, de accu is bijna leeg en we steken weer over de dijk het land in. Bij een boer wachten we op de nieuwe accu en lunchen we in het gras, het is zeker 20 graden vandaag. Tegen 14 uur vervolgen we de tocht weer opnieuw richting dijk, maar dan blijven we binnendijks. En volgen we een heel stuk de dijk, eigenlijk de hele dag. Om de 15 km wisselen we de accu van de boomfiets en dat bepaalt het ritme van de logistieke stops. We delen waar mogelijk boompjes uit, vooral aan kinderen. Het is de laatste dag van Yka en ze fietst langs de dijk super blij nog een stukje op de boomfiets. Haar zoon komt haar ophalen. We drinken en eten wat bij een eenvoudig restaurant omdat we nog 15 km willen fietsen zodat we dichterbij bij Jever komen, waar we eigenlijk vanavond zouden aankomen. We komen tot Bensersiel, waarvan je met de boot naar het Waddeneiland Langeroog kunt oversteken. Morgen nog zo’n 50 km tot Jever. We parkeren de boomfiets en rijden met de twee auto’s tegen de schemer al met zijn allen naar Wilhelmshaven en spreken af dat Daan, Richard en ik de boomfiets morgen naar Jever fietsen en dat Sanne en Linda dan de Socials gaan bijwerken. Het huis in Wilhelmshaven is prachtig en vooral heel ruim. Hier blijven we nu 3 nachten. Helemaal top. Hopelijk kunnen we wat rust pakken en ons weer wat opladen voor de 2e week van de Tour die vrijdag begint.
De eerste week lag de aandacht vooral op de logsitiek. We gaan vandaag kijken of we nog contact kunnen leggen met de gemeente in Jever, wat onze partnergemeente kan worden. En we gaan morgen de kaart nog uitleggen om een drone-shot te maken zoals we in Leeuwarden hebben gedaan, dat wordt dan een mooie reeks langs de hele cirkel.
Woensdag 16 april – Bensersiel – Jever (Wilhelmshaven)
Op onze eerste ‘rustdag’ na vijf dagen fietsen, gaan Daan, Richard en ik de boomfiets ophalen uit Bensersiel en fietsen we de boomfiets naar Jever. Het is een stuk frisser vandaag, 14 graden, maar wel de wind in de rug. We rijden in het eerste deel veel over de doorgaande rijweg omdat het fietspad te veel en te lage takken heeft. De auto rijdt erachter voor de veiligheid. Het is vooral kilometers vreten, niet zo boeiend, wel een raar gezicht dat wel. Het tweede deel van de route, van in totaal 37 km vandaag, is een prachtig fietspad door het landelijk gebied. Hoe mooi zou het zijn als zo’n type pad, 2 meter breed, langs een groot deel van de route zou liggen door heel Europa? Hoe krijgen we de gemeenten zover dat ze gaan investeren in de mooiste route door hun gemeente dicht op de lijn? Het is eigenlijk een aparte ontwerpopgave, waarvoor we wat tips zouden kunnen geven, welke zijn dat? De route als ‘module’?
Vijf kilometer voor Jever begint de boomfiets te jengelen. Hij stopt gewoon. Geen zin meer? We wachten even en bellen met Cargo Cycling. Even later kunnen we verder. Zonder dat we wat gedaan hebben. Wat er misging weet ik niet, maar het lijkt opgelost en we bereiken Jever rond twee uur en kunnen de boomfiets op eigen risico parkeren bij het Schloss Museum in het hart van het centrum. Op slot, de accu eruit en het hek gaat dicht vanavond. Moet goed gaan lijkt me. We rijden terug naar ons onderkomen in Wilhelmshaven en leggen de accu’s weer aan de laders. Ik bereid me voor op een videogesprek over het Verjaardagbos in Amsterdam op 21 juni en ondertussen wordt het eten alweer voorbereid. Wat een team, helemaal top!
We bespreken samen wat er beter kan en constateren dat het zwaar is geweest deze eerste week, dat wil zeggen de eerste vijf fietsdagen. We moeten voldoende ruimte nemen voor onszelf en uitputting voorkomen. Ook het grip krijgen op de taken per persoon kan helpen. De komende week proberen we meer in een efficiënt ritme te komen. Zodat er wat ruimte gaat ontstaan voor de inhoudelijke kant. We hebben nog geen contact met de gemeente Jever, dat gaan we morgen proberen. Ook maken we het filmpje dat we wekelijks willen maken. Nu eerst maar even wat slapen.
Donderdag 17 april – Jever – Jever (Wilhelmshaven)
De tweede nacht op dezelfde plek. Fijn. Rond 10 uur rijden Sanne en ik in de rode E-camper naar Jever waar de boomfiets bij het Schloss Museum staat geparkeerd. Het is grijs en echt fris vandaag, 10-11 graden, niks aan, gelukkig is het droog. De boomfiets staat nog mooi op zijn plek. We vragen bij de receptie van het museum of de directeur (Mw. Antje Sander) er is maar die heeft vakantie deze week, tja komend weekend is het Pasen, paasvakantie dus en dat geldt ook voor de scholen natuurlijk. We vragen bij het toeristenbureau schuin tegenover waar we moeten zijn voor de afdeling cultuur van de gemeente. Hij geeft aan dat we beter bij de afdeling klimaat kunnen aankloppen en geeft ons de gegevens van Frau Eilers (Klimatschutzmanagerin). Het is om de hoek dus kloppen we ook daaraan. En ook zij is op vakantie. Pech. Maar we hebben nu wel de gegevens.
We kopen eitjes en paddenstoelen op de markt bij de kerk en drinken een thee bij de enthousiaste Italiaan om de hoek. Ondertussen zijn Daan, Linda en Richard ook aangekomen en leggen we onze grote kaart uit op het pleintje naast een draaimolen, twee cirkelbewegingen naast elkaar, tegengesteld draaiend. Er komen wat mensen aanwandelen die we het verhaal vertellen, de koude helpt niet. Maar we willen graag in elke partnergemeente (na 250 km) een foto’s van bovenaf maken.
We bereiden ons voor om op onze rustdag toch ca. 30 km te fietsen, zodat we morgen nog 50 i.p.v. 80 km hebben af te leggen naar Burhave, onze volgende overnachtingsplek. Ook nu speelt hetzelfde euvel als bij Delfzijl, het pontje naar de overzijde vaart pas vanaf mei en dus moeten wij omfietsen. Het zij zo. Met Richard en Linda fietsen we grotendeels van de wind af richting Dangast, dat gaat prima, over de weg en langs de dijk. We moeten nog wel een goed knipperlicht regelen, zodat we optimale veiligheid kunnen garanderen. In Dangast komen we met moeite door de fietstoegang en zo komen we in een toeristenplek met veel kunst, heel aangenaam. We parkeren de boomfiets aan de zijkant van een boetiek en rijden met z’n drieën met Daan mee terug naar Wilhelmshaven, ca. 15 km. Daar heeft Sanne een heerlijke warme soep en een salade nicoise klaar staan. Het is tenslotte onze tweede rustdag.
De eerste week overziend kunnen we heel tevreden zijn. De boomfiets heeft de beoogde afstand van 250 km gehaald, de fiets doet het naar wens, de accu’s zijn op orde, de logistiek van het verplaatsen gaat steeds beter, de sfeer is prima, het weer was heel goed, ook al is het nu even wat minder, dus top. En natuurlijk zijn er ook aandachtspunten die beter moeten. Het leggen van contacten met gemeenten, organisaties en scholen voor verjaardagbossen gaat nog niet goed, het uitdelen van de boompjes kan beter maar begint te lopen, het doen van presentaties en het ophalen van goede voorbeelden is nog niet gestart. En eigenlijk een beetje plat gezegd fietsen we door een gebied zonder het echt aan te raken. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. Maar het was wel de eerste week dat er een boom fietste door Europa! Wie had dat kunnen dromen.