De dagen hechten zich als een lange film aan elkaar. Het is niet eenvoudig terug te halen wat we gisteren hebben meegemaakt. Dit verslag geeft ons hopelijk wat houvast. Ook vandaag en de komende dagen wordt het weer heel warm. We vertrekken bijtijds en zijn om goed negen uur bij de boomfiets in Hautecourt. Vanaf daar fiets ik met Richard en Sanne volgt met de auto. Daan is vandaag thuisgebleven om wat rust te nemen. We zijn een paar kilometer Hautecourt uit als we, na een flinke klim, een man inhalen die in twintig dagen achthonderdvijftig kilometer loopt, elke dag een marathon. Hij, Frederic Guillemain, haalt hiermee geld op voor ALS, een ongeneselijke spierziekte die helaas ook zijn vrouw heeft getroffen. Wat een geweldig en dapper initiatief. Volgend jaar gaat hij weer. Petje af. We wisselen onze gegevens uit en vervolgen de route naar Bourg-en-Bresse, zo’n vijftien kilometer door kleine dorpjes, landelijk gebied en mooie uit- en doorzichten. Het is overal erg rustig, ondanks dat het maandag is. Vakantietijd? We rijden de stad in naar het gemeentehuis. Na een koffie wandel ik met Sanne de ‘Marie’ binnen en vertellen ons verhaal. De burgermeester, Jean-Francois Debat, is op vakantie. We geven een boompje en onze folders, een boskboek hebben we vandaag helaas niet bij ons. Typisch dat we hier in Frankrijk nu al meerdere gemeenten hebben getroffen waar de medewerkers niet op de foto mogen. Privacyregels? Op het pleintje voor het ‘Hotel de Ville’ ontmoeten we een Nederlandse familie uit Noord-Holland, die net zoals veel andere Nederlanders hier op vakantie zijn. Ook zij vinden het een geweldig project. In de afgelopen week hebben we heel veel Nederlandse nummerborden gezien. Het is rond half één en het begint al lekker warm te worden, dik boven de dertig graden, als we vertrekken richting het einddoel van vandaag, Montrevell-en Bresse. Nog twintig kilometer. De route is prachtig langs kleine kronkelwegen met solitaire bomen, boomgroepen, kleine bossen, kleine dorpjes en vele vrijstaande woningen. Een rijker gebied dat voel je, en het ‘ieder-voor-zich-privé-bezit’ domineert boven het collectieve, wat je meer in de dopen lijkt te zien. Je ziet duidelijke afbakeningen van het eigen terrein met hekken en afrasteringen. Het lijkt hier meer en dominanter aanwezig. Het gaat lekker en tijdens het fietsen voelt zelfs wind van boven de dertig graden ‘verfrissend’. De boomfiets lijkt baat te hebben bij de hoge temperaturen, zelfs tegen de lichte heuvels op doet de fiets het goed. Is de boomfiets blij de Alpen uit te fietsen? Rond twee uur rijden we Montrevel-en-Bresse binnen, een flink stadje, en we parkeren de boomfiets onder de bomen aan de achterzijde van het grote gebouw waar ook het gemeentehuis in huist. De boomfiets krijgt extra water en we leggen er ter informatie wat folders erbij. De boomfiets blijft hier staan tot woensdagochtend, want morgen is onze niet-fiets-dag. Die was ook gepland voor vandaag, maar we lagen één dag achter op schema, en nu zijn we weer helemaal bij en dat is superfijn, na het boeiende en spannende Alpen-avontuur. Na een uitgebreide lunch op het terras neemt iedereen een hoognodige ‘siesta’. Best wel een goede uitvinding eigenlijk, zeker bij deze hoge temperaturen. We doen de dingen die nog moeten gebeuren, zoals de boekingen, socials, mails, de was, enzovoort. Genieten van het uitzicht en de ondergaande zon. Morgen weer een nieuwe dag, een speciale dag, het is dan dag honderd van onze Tour. Geweldig toch?