Het klinkt raar maar ik heb het gevoel alsof we vandaag dwars door de Alpen zijn gefietst, terwijl we pas ongeveer halverwege zijn. Vanuit onze blokhut, met het prachtige uitzicht – waar we een dag eerder uit moeten dan we dachten – rijden we met Daan, Vincent en Liesbeth, na alles ingepakt te hebben, vanochtend naar onze boomfiets in Termignon. Richard brengt Yka naar Alberville en Sanne blijft nog even in de blokhut om daarna naar de nieuwe locatie te gaan. De eerste helft van de fietsroute is ronduit prachtig. Op deze zondagochtend is het redelijk rustig op de weg en we klimmen zeker tweehonderd meter in het eerste stuk. Een route door vele kleine dorpjes. We vinden een handige app die de hoogte aangeeft. Termignon ligt ongeveer op dertienhonderd meter. We klimmen tot vijftienhonderd meter hoogte, en aan het eind van de dag ligt St. Jean de Maurienne, tien kilometer na St. Michel de Maurienne, op iets meer dan vijfhonderd meter hoogte. Dat betekent dat we twaalfhonderd meter gedaald hebben in totaal. Het tweede deel van de route, na onze picknicklunch in het gras uit de wind, gaat voor een groot deel langs de Route National en is vrij saai, eigenlijk vooral kilometers maken, ook al is het berglandschap waar we doorheen gaan ongelooflijk mooi en indrukwekkend. Het voelt als een grote eer hier in dit Alpenlandschap te mogen fietsen met onze boom. Of het voor de boom ook zo is weet ik niet. Er staat veel tegenwind vandaag. En heeft een boom eigenlijk last van hoogtevrees vraag ik mij af? Als ik alle bomen op die steile hellingen zie staan kan ik het me eigenlijk niet voorstellen. Het decor van de overal dominant in beeld aanwezige robuuste groene bergen is groot met de gecultiveerde dalen met haar pittoreske dorpjes, toeristische skihutten, bedrijvigheid, grootschalige mijnbouw, kleinere en grotere wegen, snelstromende rivieren en beken, spoorwegen en de kleinschalige landbouw. Het stijgen en dalen en de kronkelende wegen maken het landschap extra spannend, zeker als je er met een toch ongebruikelijke boomfiets doorheen fietst. Het lichtspel op de hellingen is geweldig, de dreigende donkere vlakken in de schaduw afgewisseld met de fel in het zonlicht badende spectaculaire patronen van rotspartijen en bomen. Daarboven zweeft een blauwe hemel met speels overdrijvende witte wolken, en op de grond het gekrioel van alle menselijke activiteiten. Een in eeuwen zorgvuldig opgebouwd ‘gesamtkunstwerk’. Hier voel je de overweldigende kracht van de natuur heel goed, wat je in de vlakkere landschappen minder hebt. In St. Jean de Maurienne parkeren we de boomfiets naast het ‘Hotel de Ville’, drinken een drankje en rijden naar onze nieuwe locatie, dertig minuten rijden. Ook weer een prima blokhut in een klein buurtschapje hoog in de bergen waar we drie dagen verblijven. Terwijl alles wordt uitgepakt kookt Sanne een heerlijke maaltijd. We proosten op de Alpen en na het eten spreken we de dag van morgen door. Het wordt weer een flinke klim dat is zeker. Eerst even goed slapen.