Het was een mooie en lange dag fietsen vandaag van Piacenza naar Rea. Al vanaf Cremona volgen we deze brede rivier die kronkelend door het lage landschap van de Po-vlakte stroomt, en dat blijven we de komende dagen ook nog doen. Maar we beginnen vandaag in Piacenza waar we na alles ingepakt te hebben vanochtend als eerste langs de fietsenzaak ‘Biondi Store’ fietsen die gisteren onze fietsen gratis hebben gerepareerd om een boompje af te geven en samen op de foto te gaan met de fietsenmaker. Vandaag fietst Yka met me mee en rijden Daan en Richard de beide auto’s naar de nieuwe locatie waar we drie nachten blijven. We fietsen naar het gemeentehuis van Piacenza dat aan het prachtige centrale plein ligt, waar we wat terughoudend worden ontvangen maar dat verandert als er meer mensen bijkomen. Er komt koffie, we bekijken de oude raadzaal en vertellen ons verhaal o.a. aan Andrea Pasquali de secretaris van de burgermeester Katia Tarasconi. We delen boompjes uit, geven een boskboek en maken foto’s bij de boomfiets en vertellen dat we over drie jaar weer langskomen. Vanaf dit plein fietsen we het historische centrum van Piacenza uit en komen in de periferie terecht, wat er eigenlijk bij elke grote plaats hetzelfde uitziet: grote rechte dozen, bekende merken met grote letters en felle kleuren, veel verharding en weinig groen, veel dynamiek, gedoe en verkeer, kortom een groot contrast in sfeer en architectuur met het oude centrum van de stad. Waarom zien dit soort gebieden er als geheel toch altijd zo slecht uit, jammer want het is bijna altijd de entree van de stad. Zo komen we na het volgen van een lange rechte weg met veel verkeer in het rustige landschap terecht waar we in Comune di Calendasco, dat op de lijn ligt, in bar Zoe de enthousiaste eigenaar Mariaelena tegen die haar filmpje dat ze van de boomfiets maakt gelijk naar de burgermeester doorstuurt. We wandelen ook het gemeentehuis binnen en daar worden we al verwacht. De burgermeester Filippo Zangrandi is er niet, maar het boompje en het boskboek worden hartelijk in ontvangst genomen, en natuurlijk wordt er bij de boomfiets een foto gemaakt. Vanaf hier rijden we door het landelijke gebied van de Po, veel onverharde wegen en veel landbouw, soja, granen, mais en tomaten. De boerderijen zijn groot en hebben veel weg van een fort, naar binnen gekeerd en met een binnenplaats. Doordat ze het fietspad langs de Po aan het asfalteren zijn (wisten ze dat we kwamen?) moeten we een heel stuk omfietsen, we komen bijna vast te zitten op de onverharde wegen die niet voor de boomfiets bestemd zijn, en de boomfiets kraakt en piept. Blij zal de boom niet zijn met deze route. Net voor Arena Po treffen we Richard en Daan en samen rijden we verder, de boomfiets voorop. In een klein dorpje even verderop zitten wat mannen te kaarten op het terras van de bar en nodigen ons enthousiast uit iets te drinken. Het wordt een gezellig gesprek en een meisje van elf is vandaag jarig en is superblij met haar verjaardagboompje. Leuk toch! Nog een kilometer of 10-15 naar Rea. Een groot gedeelte over de dijk op een onverhard pad. Hobbel de hobbel, warm en veel muggen. Het is rond zes uur als we Rea binnenfietsen en de boomfiets tegenover het kleine gemeentehuis parkeren. Toch zeventig kilometer gefietst vandaag. Genoeg. We rijden met de beide auto’s naar ons verblijf in Salice-Terme. Het is een stukje rijden maar het huis is ruim en vrijstaand, en we hebben het goedkoop kunnen huren, we koken en eten lekker buiten. Heerlijk rustig hier. Wat zullen we goed slapen.