Vandaag 16 mei is mijn tweelingbroer jarig, Dominique gefeliciteerd. We gaan twee boompjes planten vandaag, één voor hem en één voor mij. Want op je verjaardag plant je een boom! Dat is de boodschap die we deze Tour elke dag uitdragen. We vertrekken vanuit Legnica rond negen uur. Sanne gaat de E-bus opladen en boodschappen doen, Daan en ik beginnen aan de nieuwe fietsetappe, spannend, want we hebben zeventig kilometer én driehonderd meter hoogte te overwinnen. Vanuit de stad komen we in de rust terecht, nog twee dagen Polen en dan fietsen we zondag Tsjechië in. Wat is het toch dat Polen anders maakt dan Duitsland? Er is meer contrast tussen rijk en arm, de vervallen statige gebouwen, de vergaande glorie, naast de vele nieuwbouw, meestal niet mijn smaak. De invloed van de katholieke kerk op het dagelijkse leven lijkt hier groter. De rommeligheid, de bewaarlust, elk erf lijkt een uitstalling, een museum, want je weet namelijk nooit wanneer je het nog nodig hebt. Het niet aangeharkte, de honden, de kippen. Maar ook het verstrooide afval in de sloten en langs de wegen, en de kwaliteit van de buurtwegen is vaker slecht. En dan de meer verbaasde blikken, naast de enthousiaste reacties. Het blijft boeiend om de rijkdom van verschillen proberen te duiden tussen de landen. En het blijft slechts een eerste observatie. Het is fris vandaag 14 graden, een prachtige route. Rond de middag hebben we een kleine dertig kilometer gedaan van de zeventig en zijn we in Jawor, met de karakteristieke zuilengang rond het gehele plein waar het statige raadhuis met theater middenin staan. We wandelen het raadhuis binnen en worden ook hier heel vriendelijk te woord gestaan. We wachten even op Monika Zmijewska, de gemeentesecretaris. De Burgermeester, Emilian Bera, is voor enkele dagen naar Luxemburg. Monika is super enthousiast en gaat op de foto met het boompje dat we haar geven. We wisselen gegevens uit en zij gaat de burgermeester inlichten, ze weet zeker dat ook hij heel enthousiast zal zijn en mee wil doen. Helemaal top. We fietsen verder, dreigende wolken, het blijft fris, de wind neemt toe, we zien de regen vallen aan de horizon én ook de heuvels dienen zich aan. De boomfiets begint te ‘zweten’, heeft het moeilijk, langzaam in de lage versnelling lukt het. Als we in Swiebodzice bij het gemeentehuis aankomen komt Sanne net naar buiten lopen. Ze spreken er nauwelijks Engels maar ze vinden het een prachtig project en gaan contact met ons opnemen. We wachten het af. Prachtig dat we twee gemeenten hebben bereikt vandaag. Als we verder fietsen komen we langs Roztoka, daar geven we het toeval een kans en ondekken we een prachtig en vervallen kasteelachtig complex met een gracht eromheen. Alles is afgesloten. Wat is dit geweest? ‘The Roztoka Castle’. Volgens de website een neo-renaissance kasteel. Vergane glorie dat is zeker. Het is te bezoeken. Iets voor de volgende keer, het ligt aan de route. Voor we aankomen in ons verblijf in Poniatow, een leuke plek met tuin vlak naast de grote plaats Wallbrzych, fietsen we langs de enorm grote Toyota-fabriek, wat doet die hier, vraag ik mij af. In ons huis aangekomen maken we ons op om onze E-bus en aanhanger uit Legnica toch nog maar op te halen, ook al zijn we behoorlijk moe na zeventig kilometer fietsen. In de auto en gaan! Een goed uur terugrijdend naar Legnica besef ik mij wat een flink stuk we hebben gefietst vandaag, en hoe heuvelig het landschap begint te worden. Als we rond negen uur tegen het schemerdonker aankomen wil Sanne beslist nog iets te eten maken. Tja het is tenslotte mijn verjaardag. Een heerlijke risotto met een glaasje wijn. Heel fijn. Onze reis is een geweldige film. Je weet in de avond bijna niet meer wat je in de ochtend hebt gedaan. Ik ben blij dat ik elke dag probeer samen te vatten wat er is gebeurd.